Mapowanie globalnego potencjału akwakultury morskiej

Akwakultura morska stanowi okazję do zwiększenia produkcji żywności pochodzenia morskiego w obliczu rosnącego popytu na białko pochodzące z morza i ograniczonego zakresu zwiększania połowów dziko żyjących ryb. Globalna zdolność do zwiększenia produkcji akwakultury z oceanów oraz względny potencjał wydajności w poszczególnych krajach są jednak nieznane. W tym miejscu mapujemy biologiczny potencjał produkcji akwakultury morskiej na całym świecie, stosując innowacyjne podejście, które opiera się na teorii fizjologii, alometrii i wzrostu. Nawet po zastosowaniu znacznych ograniczeń wynikających z istniejących zastosowań i ograniczeń oceanicznych w niemal każdym państwie nadbrzeżnym znajdują się rozległe obszary, które nadają się do akwakultury. Potencjał rozwojowy znacznie przekracza przestrzeń niezbędną do zaspokojenia przewidywalnego zapotrzebowania na żywność pochodzenia morskiego; obecne całkowite wyładunki wszystkich połowów dziko żyjących można by wyprodukować z wykorzystaniem mniej niż 0,015 % światowego obszaru oceanicznego. Analiza ta pokazuje, że jest mało prawdopodobne, aby odpowiednia przestrzeń ograniczała rozwój akwakultury morskiej, i podkreśla rolę, jaką inne czynniki, takie jak gospodarka i zarządzanie, odgrywają w kształtowaniu trajektorii wzrostu. Sugerujemy, że ogromna przestrzeń odpowiednia dla akwakultury morskiej stanowi dla państw okazję do rozwoju akwakultury w sposób zgodny z ich celami gospodarczymi, środowiskowymi i społecznymi.